پوشش در مدرسه و دختران
دختران غرق در نور و رنگند تا زمانیکه هویت مستقل خودشان را پیدا کنند مدام درحال تغییرند هنگام حضور در اجتماع متناسب با روحیه خودشان و شناختی که از آن جمع دارند لباس می پوشند و رنگها را با هم هماهنگ می کنندو
آنچه هستیم
اغلب مدارس دخترانه بق آیین نامه سالهای
دشته مانتو مقنعه های بدرنگی را به دختران تحمیل می کنند بدون توجه به نیاز دختران به آراستگی و شادمانی
مانتوو مقنعه های بدرنگی به دختران تحمیل میشود بدون توجه به اینکه ساعتهای زیادی از روز باید خود را با این پوشش ببینند و ر جامعه دوستان و محله و… حضور پیدا کنند.
بند و کش هم ندارند که بگوییم بخاطر حفظ پوشش رنگشان هم که تیره تر از هر سیاهی است بااینکه بلندی شان قابل قبول است اما فلسفه اینهمه تاریکی در لباس فرم مدارس مخصوصا در داخل مدرسه بی اعتبار است. اگر ملاک رنگ تیره عدم جلب توجه است که می توان برای داخل مدرسه از روسری یا شالهای آزاد و خوشرنگ و متحدا الشکل استفاده کرد.
آنچه باید باشیم
دختران ساعتهای زیادی در مدرسه هستند و می توانند از این فرصت برای هواخوری سروکله و موها و پوست صورت خود استفاده کنند بعبارتی علاو ه بر محقوس نکردن سر وموی دخران طی ساعتهای طولانی مدرسه می توان با ایمن و مستور سازی مدارس این امکان را به دختران داد .
آنچه هستیم
دختران علاقه دارند نشانه هایی از دخترانگی را در وسایل و لباس خود بکار برندو با جنسیت خود و نیازهای درونی خود به سلامت روبرو شده و بارورش کنند
دراغلب مدارس دخترانه یک جفت گوشواره ریز یا یک زنچیر ساده یا حتی یک گل سر یا تل دخترانه ممنواع است آنهم به بهانه جلوگیری از حواس پرتی دختران
سوال: دختران اگر در جمع دوستان و همسالان خود و محیط امن مدرسه درباره این جینگولک های دخترانه حرف نزنند کجا حرف بزنند ؟ مصلا شب در واتساپ گروه دوستان از خودشان فیلم و عکس با زیورآلات و مدل جدید بافت مو بگذارند تا بازخورد دوستانشان را بگیرند؟
اینهمه محدودیت برای چیست؟
اگر ارزش ، عدم حواسپرتی و تمرکز روی دروس است که این هم شاخه مهمی از پرورش احساسات لطیف و حساس دخترانه است.
انچه می توانیم باشیم
با یک نظر سنجی ساده از دختران می توانیم به غفلت چندین ساله از پرورش روح لطیف دخترانه در مدارس پایان بدهیم و از خودشان بخواهیم برای میزان آزادی در مدرسه شان نظر بدهند.یعنی در تصمیم گیری ها و قانون گذاری ها حتما نیازهای روحی و جسمی دختران دانش آموز را مد نظر قرار بدهیم.
استفاده از کوله پشتی های رنگارنگ یا قمقمه های رنگی یا جامدادیهای دخترانه بدون طرحهای آسیب زا یکی از دلخوشیهای دختران است چرا به بهانه ساده زیستی که نیاز به فرهنگ سازی ریشه ای در خانواده ها دارد، همین دلخوشیهای ساده ی رنگارنگ را از لوازم بچه ها در مدرسه حذف می کنیم؟
این کار نه تنها بچه ها را به ساده زیستی عادت نمی دهد بلکه بیش از پیش روح سرزنده و شادشان را در سرکوب می کند.
به بهانه های مختلف مثل اردو یا جشن اجازه بدهید با مانتو شلوار یا شومیز و دامن های ساده و روسری و شال در جشنه ا شرکت کنند . حتی موهای یکدیگر را در حد یک بافت ساده بیارایند و بدانند که برای دیده شدن و آراستگی نیازی به بزک حرفه ای و آرایشگاه رفتن نیست. یک دختر فهیم و بانشاط بالباس ساده و آراسته هم می تواند نگاهها را به سمت خود و شخصیت و افکار و برنامه های خود جلب کند.
ملاک جذابیت واقعی تاثیرگذاری است . دختری که با پرورش درست در محیط سالم مدرسه جنسیت خود را پذیرفته و الزامات نقش دختری و دانش آموزی را خوب می داند و کم کم در مقاطع بالاتر به کسب مهارت برای انتخاب درست و آمادگی برای پذیرش نقش همسری می پردازد به اندازه کافی جذاب هست و تاثیرگذار.
بهداشت در مدرسه و دختران
علیرغم اینکه سن بلوغ در دختران کاهش یافته اما کمتر مدرسه ای را می بینید که در مقطع ابتدایی اقدام به مهارت آموزی به والدین آنهم در سنین حساس بلوغ بنماید. آن تعداد از مدارس هم که کارگاه آموزشی برگزار می کنند در شیوه نامه های خود هیچ گونه بسترسازی برای دختران تازه بالغ شده در حوزه بهداشت و مراقبت انجام نمی دهند و دختران پایه سوم و چهارم و پنجم در بعضی مدارس هنگام مواجهه با مسایل بلوغ دچار نوعی انزوا و احساس طردشدگی از طرف دوستان و مربیان خود می شوند. و بجای اینککه این دوران به یک خاطره شیرین از ورود به دنیای جدید و تحول در زندگیشان تبدیل شود ، در بزرگسالی از آن بعنوان اتفاقات شزم آور و خجالت بار یاد می کنند و اینچنین میشود که در مقاطع مختلف زندگی خود زنانگی های خود را سرکوب می کنند و مییل به پذیرش نخواهند داشت
آنچه باید باشیم
مدارس باید شرایط را برای گذراند آرام این دوره برای دختران فراهم کنند
بعضی مدارس دختران را بخاطر عدم شرکت در مراسم نماز تحقیر و سرزنش می کنند و در ساعت نماز به جرم نمازنخواندن از انها بیگاری می کشند(نظافت کلاس یا مطالعه اجباری)
بعضی دیگر با دختران معذور از نماز و ورزش مانند انسانهای گناهکار برخورد می کنند و هیچ تجهیات و امکانات حمایتی برای این دوران فراهم نمی کنند.
آنچه باید باشیم
وجود استراحتگاهها برای دخترانی که این دوران را به سختی می گذرانند یا سرپوشیده و کرم بودن سرویس بهداشتی در زمستان ، در دسترس بودن مایع دستشویی و دستال کاغذی در سرویس بهداشتی مدارس از الزامات هر مدرسه دخترانه است.
توجه به نیازهای تغذیه ای دختران در سنین خاص اعم از نوشیدن آب در فواصل کوتاه حتی در حین کلاس ، استفاده از نور آفتاب در حیاط مدرسه ، نیمکت های مناسب با فیزیک دخترانه و … از مسایلی است که برای مدارس دخترانه واجب است.
استفاده از نیمکت های غیرچوبی برای حفظ سلامتی دختران و با توجه به استاندارد قد و فاصله چشم تا میز بریا حفظ سلامت چشم و اسکلت دختران
توجه به سلامت روحی دختران با برگزاری کارگاههای متعدد آموزش مسایل بهداشتی به دختران و خانواده ها
برگزاری کارگاههای مختلف برای آموزش مسایل تربیتی به والدین و برگزاری دوره های آموزشی برای حمایت از سلامت روان دختران
تدوین برنامه تغذیه(ناهار یا بوفه) متناسب با نیاز و ذاۀقه دختران در سنین مختلف و حتی تقویت دخترانی که در شرایط خاص ماهیانه بسر میبرند .
ورزش در مدرسه و دختران
وجودد مشاوران تغذیه سلامت برای هدایت دختران به سمت داشتن وزن و قد متناسب می تواند از مشکلاتی نظیر عدم رضایت از قدو وزن جلوگیری کند.
وجود مشاوران سلامت روان از آن جهت بسیار ضروری است که دختران مسایلی را که نمی توانند با خانواده و والدین خود مطح کنند یا درباره مشکلات خانوادگی خود با فردی امین در مدرسه مطرح می کنند و مشاوره می گیرند.
خانه های قدیمی بدون حیاط متناسب با جمعیت دانش آموزان از شاخصه های بعضی مدارس غیرانتفاعی است که حتی بابت این کمبود هم پول می گیرند.
آنچه باید باشیم
حیاط مدرسه هم باید فضای قدم زدن و درس خواندن داشته باشد و هم فضای بازیهای گروهی .
هم نیمکت هایی برای نشستن و گپ و گفت بچه ها حتی تختهای ساده ای برای دختران تا بتوانند آرامش کسب کنند و دقایقی استراحت کنند یا از آفتاب استفاده کنند.
آنچه هستیم
در بعضی مدارس حتی غیرانتفاعی وسایل ورزشی در صندوقی شبیه گاوصندوق بانک مرکزی نگهداری می شوند چرا؟ امکانات کم است؟خیر مشکل عدم آگاهی و عدم توجه به نیازهای ابتدایی دختران است. بچه ها نیاز به تفریح و تخلیه انرژی دارند توپ و تور و طناب که دیگر سهمیه بندی ندارد انهم در جامعه ای که تنها فضای امن و بی دردسر برای ورزش همه دختران فقط مدرسه است.
اهمیت به قهرمانان ورزشی مدرسه و شرکت فعال مدرسه در مسابقات ورزشی لطف بزرگی به شناسای استعدادها و پرورش مهارتهای دختران می کند.